Hello Neighbor: Hide and Seek dla Windows

Cześć sąsiedzie Prequel

Hello Neighbor: Hide and Seek to najnowsza gra Dynamic Pixel w serii Hello Neighbor. Ta gra służy jako dramatyczny prequel do popularnej gry skradankowej. Tutaj wcielisz się w rolę córki sąsiada w grze w chowanego.

W większości Hello Neighbor: Hide and Seek gra się podobnie do Hello Neighbor. Tym razem skupia się na łamigłówkach i platformingu, gdy próbujesz uniknąć prześladowcy. Jednak gra będzie miała inną historię. Tym razem daje głębię panu Petersonowi, pomagając zrozumieć, dlaczego zachowuje się w ten sposób.

Co to jest Hello Neighbor: Hide and Seek?

Hello Neighbor: Hide and Seek skupia się na dzieciach Pana Petersona. Tutaj grasz jako Maya, córka. Jak sugeruje tytuł, będziesz grać w chowanego na pięciu różnych poziomach. Jednak poziomy są podzielone na różne abstrakcyjne wersje ich domu. Dzięki temu wygląda to tak, jakbyś grał w wersję wyimaginowaną otoczenia. Są też krótkie wstawki, które łączą każdy poziom.

Tak jak w pierwszych grach Hello Neighbor, będziesz eksplorować mapę i zbierać przedmioty, aby pomóc Ci rozwiązać zagadkę i ukończyć poziom. Jednak będziesz to robić, ukrywając się przed prześladowcą - tym razem synem. Jeśli zostaniesz złapany, będziesz musiał zacząć od nowa. Zagadki tym razem są trochę trudniejsze do rozwiązania, ale gra oferuje wskazówki.

Grając dłużej, zauważysz, że historia staje się coraz ciemniejsza. Tak samo jak poziomy. Zauważysz, że wszystkie poziomy są podobnie skonstruowane. Niewielkie elementy horroru z oryginału również nie przenoszą się. Co więcej, gdy już się wprawisz, unikanie prześladowcy będzie łatwiejsze. To, co sprawia, że jest to bardziej frustrujące, to powolne odczucie ruchu podczas scen pościgów. 

Czy warto w to grać?

Jeśli lubisz Hello Neighbor, to prawdopodobnie spodoba Ci się Hello Neighbor: Hide and Seek. Ma ona tę samą strukturę rozgrywki co oryginał, ale z inną fabułą i postaciami. Tutaj rozwiązywanie zagadek jest nieco bardziej wymagające, ponieważ poziomy są rozległe, a zagadki nie są oczywiste w metodologii. Niektórzy mogą nawet uznać je za trochę powtarzalne i męczące dla mózgu.